Taksonomia UE będzie miała gigantyczny wpływ na rynek nieruchomości Postanowienia Europejskiego Zielonego Ładu zainicjowały szereg inicjatyw dotyczących praktycznie wszystkich gałęzi gospodarki. Z punktu widzenia rynku nieruchomości na uwagę zasługuje plan działania UE na rzecz zrównoważonego finansowania. Jego którego kluczowym elementem jest tzw. unijna taksonomia, która ma ukierunkować prywatne inwestycje na zrównoważony rozwój.
Taksonomia UE – podstawowe założenia
Pomimo ambitnych celów klimatycznych określonych w przepisach europejskich gospodarka UE nie jest obecnie na właściwej drodze do osiągnięcia net-zero: żaden z sektorów nie działa na poziomie zerowych emisji netto, redukcja emisji nie osiągnęła zaś wystarczającego poziomu. Ponadto większość przedsiębiorstw nie jest świadoma skali i tempa działań niezbędnych do transformacji gospodarki w neutralną dla klimatu. Niezbędne jest zwiększenie skali zrównoważonych działań we wszystkich sektorach gospodarki, które będą spójne ze ścieżkami redukcji emisji UE, a tym samym wdrożą Europejski Zielony Ład.
W tym celu Komisja Europejska ustanowiła taksonomię (ang. taxonomy), czyli narzędzie klasyfikacyjne przeznaczone dla inwestorów, przedsiębiorstw i instytucji finansowych, służące do definiowania wpływu działalności gospodarczej na środowisko oraz określające wymogi, jakie muszą spełniać organizacje, aby można je było uznać za zrównoważone[1]. Taksonomia to również instrument ułatwiający planowanie i raportowanie postępów w dążeniu do celu net-zero. Dokumentem regulującym kwestie taksonomii na poziomie Unii Europejskiej jest Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, opublikowane w czerwcu 2020 roku[2].
Obszary objęte taksonomią to: leśnictwo, rolnictwo, budownictwo i rynek nieruchomości, przemysł, branża energetyczno-paliwowa, branża wodno-odpadowa, transport i magazynowanie, IT i komunikacja[3]. Termin „obszar” różni się w tym kontekście od terminu „branża” – oznacza bowiem, że taksonomia UE obejmuje nie tylko firmy zajmujące się biznesowo np. leśnictwem, lecz także wszystkie te, które muszą dotykać tej kwestii, aby prowadzić swoje procesy biznesowe. W przypadku rynku nieruchomości oznacza to obowiązek deklaracji w niemal każdym z wymienionych obszarów, ze względu np. na konieczność odrolnienia, transportu materiałów, budowy inwestycji czy doprowadzenia do nich mediów i zarządzania ich zużyciem.
Harmonogram wdrożenia taksonomii UE
opracowanie ThinkCo na podstawie: Komisja Europejska, EU taxonomy for sustainable activities, https://ec.europa. eu/info/business-economy-euro/banking-and-finance/sustainable-finance/eu-taxonomy-sustainable-activities_en (data dostępu: 26.12.2021)
Wpływ taksonomii na rynek nieruchomości
Obowiązek stosowania kryteriów wynikających z taksonomii i uwzględniania ich w sprawozdaniach okresowych największe firmy mają już od 1 stycznia 2022 roku. Zgodnie z aktem delegowanym z 7 maja 2021 roku należy zastosować określony zakres i formę raportowania. Akt ten precyzuje też, jakie dane i w jakiej formie trzeba ujawnić już w 2022 roku (za rok 2021), a jakie będą obowiązkowe w kolejnych latach[4]. Brak stosowania się do taksonomii, w tym raportowania, oznacza sankcje, które mają zostać doprecyzowane przez państwa członkowskie.
Aby móc wywiązać się z obowiązków nakładanych na rynek nieruchomości przez taksonomię, konieczne będzie ustalenie danych, które przedsiębiorca musi gromadzić w celu wypełnienia obowiązków sprawozdawczych, a także przygotowanie niezbędnych narzędzi do zbierania tych danych i dostosowanie do tego systemów wewnętrznych.
Pomimo dodatkowych obowiązków stosowanie taksonomii będzie się wiązać ze sporymi korzyściami. Można wśród nich wymienić:
- ułatwienie pozyskiwania środków na projekty wspierające zrównoważony rozwój dzięki wprowadzeniu ujednoliconych kryteriów oceny każdej działalności gospodarczej,
- umożliwienie inwestorom porównania swoich produktów, działań i strategii pod względem zrównoważonego rozwoju,
- zwiększenie zaufania inwestorów i klientów oraz redukcja zjawiska greenwashingu,
- poprawa świadomości przedsiębiorstw w kwestii wpływu ich produktów i usług na zmianę klimatu,
- zachęcenie firm do dobrowolnego publikowania danych niefinansowych,
- zapewnienie większej przejrzystości działań gospodarczych prowadzonych w firmach, łączące się z poprawą wizerunku.
[1] EU Technical Expert Group on Sustainable Finance, Taxonomy: Final report of the TEGSF, 2020.
[2] Komisja Europejska, Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088.
[3] Komisja Europejska, EU taxonomy for sustainable activities, https://ec.europa.eu/info/business-economy-euro/banking-and-finance/sustainable-finance/eu-taxonomy-sustainable-activities_en (data dostępu: 18.12.2021).
[4] Tamże.
Taksonomia UE będzie miała gigantyczny wpływ na rynek nieruchomości Postanowienia Europejskiego Zielonego Ładu zainicjowały szereg inicjatyw dotyczących praktycznie wszystkich gałęzi gospodarki. Z punktu widzenia rynku nieruchomości na uwagę zasługuje plan działania UE na rzecz zrównoważonego finansowania. Jego którego kluczowym elementem jest tzw. unijna taksonomia, która ma ukierunkować prywatne inwestycje na zrównoważony rozwój.
Taksonomia UE – podstawowe założenia
Pomimo ambitnych celów klimatycznych określonych w przepisach europejskich gospodarka UE nie jest obecnie na właściwej drodze do osiągnięcia net-zero: żaden z sektorów nie działa na poziomie zerowych emisji netto, redukcja emisji nie osiągnęła zaś wystarczającego poziomu. Ponadto większość przedsiębiorstw nie jest świadoma skali i tempa działań niezbędnych do transformacji gospodarki w neutralną dla klimatu. Niezbędne jest zwiększenie skali zrównoważonych działań we wszystkich sektorach gospodarki, które będą spójne ze ścieżkami redukcji emisji UE, a tym samym wdrożą Europejski Zielony Ład.
W tym celu Komisja Europejska ustanowiła taksonomię (ang. taxonomy), czyli narzędzie klasyfikacyjne przeznaczone dla inwestorów, przedsiębiorstw i instytucji finansowych, służące do definiowania wpływu działalności gospodarczej na środowisko oraz określające wymogi, jakie muszą spełniać organizacje, aby można je było uznać za zrównoważone[1]. Taksonomia to również instrument ułatwiający planowanie i raportowanie postępów w dążeniu do celu net-zero. Dokumentem regulującym kwestie taksonomii na poziomie Unii Europejskiej jest Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, opublikowane w czerwcu 2020 roku[2].
Obszary objęte taksonomią to: leśnictwo, rolnictwo, budownictwo i rynek nieruchomości, przemysł, branża energetyczno-paliwowa, branża wodno-odpadowa, transport i magazynowanie, IT i komunikacja[3]. Termin „obszar” różni się w tym kontekście od terminu „branża” – oznacza bowiem, że taksonomia UE obejmuje nie tylko firmy zajmujące się biznesowo np. leśnictwem, lecz także wszystkie te, które muszą dotykać tej kwestii, aby prowadzić swoje procesy biznesowe. W przypadku rynku nieruchomości oznacza to obowiązek deklaracji w niemal każdym z wymienionych obszarów, ze względu np. na konieczność odrolnienia, transportu materiałów, budowy inwestycji czy doprowadzenia do nich mediów i zarządzania ich zużyciem.
opracowanie ThinkCo na podstawie: Komisja Europejska, EU taxonomy for sustainable activities, https://ec.europa. eu/info/business-economy-euro/banking-and-finance/sustainable-finance/eu-taxonomy-sustainable-activities_en (data dostępu: 26.12.2021)
Wpływ taksonomii na rynek nieruchomości
Obowiązek stosowania kryteriów wynikających z taksonomii i uwzględniania ich w sprawozdaniach okresowych największe firmy mają już od 1 stycznia 2022 roku. Zgodnie z aktem delegowanym z 7 maja 2021 roku należy zastosować określony zakres i formę raportowania. Akt ten precyzuje też, jakie dane i w jakiej formie trzeba ujawnić już w 2022 roku (za rok 2021), a jakie będą obowiązkowe w kolejnych latach[4]. Brak stosowania się do taksonomii, w tym raportowania, oznacza sankcje, które mają zostać doprecyzowane przez państwa członkowskie.
Aby móc wywiązać się z obowiązków nakładanych na rynek nieruchomości przez taksonomię, konieczne będzie ustalenie danych, które przedsiębiorca musi gromadzić w celu wypełnienia obowiązków sprawozdawczych, a także przygotowanie niezbędnych narzędzi do zbierania tych danych i dostosowanie do tego systemów wewnętrznych.
Pomimo dodatkowych obowiązków stosowanie taksonomii będzie się wiązać ze sporymi korzyściami. Można wśród nich wymienić:
- ułatwienie pozyskiwania środków na projekty wspierające zrównoważony rozwój dzięki wprowadzeniu ujednoliconych kryteriów oceny każdej działalności gospodarczej,
- umożliwienie inwestorom porównania swoich produktów, działań i strategii pod względem zrównoważonego rozwoju,
- zwiększenie zaufania inwestorów i klientów oraz redukcja zjawiska greenwashingu,
- poprawa świadomości przedsiębiorstw w kwestii wpływu ich produktów i usług na zmianę klimatu,
- zachęcenie firm do dobrowolnego publikowania danych niefinansowych,
- zapewnienie większej przejrzystości działań gospodarczych prowadzonych w firmach, łączące się z poprawą wizerunku.
[1] EU Technical Expert Group on Sustainable Finance, Taxonomy: Final report of the TEGSF, 2020.
[2] Komisja Europejska, Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088.
[3] Komisja Europejska, EU taxonomy for sustainable activities, https://ec.europa.eu/info/business-economy-euro/banking-and-finance/sustainable-finance/eu-taxonomy-sustainable-activities_en (data dostępu: 18.12.2021).
[4] Tamże.
PL 
EN 
