Niejednokrotnie słyszy się, że nawet nowe budynki socjalne charakteryzują się stosowaniem tańszych i gorszych jakościowo materiałów i rozwiązań architektonicznych, w celu doraźnej oszczędności. Czy zatem tworzenie mieszkań socjalnych dla najuboższych grup ludności stwarza możliwość realizacji zasad idei rozwoju zrównoważonego?

Mikroakademiki nie doczekały się żadnej oficjalnej definicji w Słowniku Języka Polskiego. Mimo to w "branży" inwestycji indywidualnych jest to jeden najgorętszych tematów co najmniej od kilku lat. Mówiąc "mikroakademiki" z reguły mamy na myśli adaptacje przestrzeni mieszkania dążącą do stworzenie maksymalnie dużej liczby niezależnych sypialni. Celem takich działań jest podniesienie zyskowności z inwestycji.

Sposób spędzenia jesieni życia jest coraz bardziej eksplorowanym polem badań i zainteresowań. Dotychczasowa formuła domów spokojnej starości podąża w kierunku aktywnej starości. Co więcej, można spodziewać się, że co aktywniejsi seniorzy zaczną brać sprawy w swoje ręce nie czekając na gotową ofertę.

Mieszanie rzeczywistości wirtualnej z normalną, po szerokim zastosowaniu w branżach militarnych i gier komputerowych, dziś znajduje swoje miejsce na rynku nieruchomości. AR, czyli rzeczywistość rozszerzona, jest użytecznym narzędziem w procesie analizy, projektowania i wizualizacji inwestycji zwiększając zadowolenie kupców i obniżając koszty szybciej, niż kiedykolwiek było to możliwe - coraz częściej w wersji live.

Ekonomia współdzielenia szturmem zmienia naszą rzeczywistość. Jeszcze kilka lat temu raczkujące startupy były ledwie zauważalnym trendem, dzisiaj - kiedy Uber wywrócił do góry nogami rynek przejazdów indywidualnych, Airbnb swoimi rozmiarami przerosło największe na świecie sieci hotelarskie, a Kickstarter wypromował zupełnie nowy model finansowania społecznościowego – możemy już mówić o rewolucyjnym przedefiniowywaniu globalnej ekonomii.

Udział państwa w sferze mieszkalnictwa publicznego, ze względu na deficyt mieszkań, wydawał się być nieunikniony. Sam akt realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego nie musi oznaczać jednak usilnej opieki i kontroli. Jak sprawić, by zarządzanie tymi obiektami odbywało się sprawnie i nie wymagały one nieprzerwanej interwencji instytucji publicznych? Logicznym rozwiązaniem jest przekazanie zarządzania zasobem jego mieszkańcom.